Ta strona używa plików cookies.
Polityka prywatności    Jak wyłączyć cookies?    Cyberbezpieczeństwo
AKCEPTUJĘ

.:· Dawna Poezja Mazurska w Piosence ·:.

« Powrót do listy poetów

Michał Kajka Prawdziwie mazurski poeta

Michał Kajka · Mój ojczysty mazurski las

Monika Wierzbicka – muzyka, głos, bęben
Anna Górna – cymbały
Weronika Szyma – realizacja filmu
Rafał Gorączkowski – edycja audio
Materiał sfinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2022. Program Samostanowienie. Plebiscyt na Warmii i Mazurach, dzięki współpracy z Instytutem Północnym w Olsztynie

Urodził się 27 września 1858 r. w Skomacku, a zmarł 22 września 1940 r. w Orzyszu. Pochowany został na ewangelickim cmentarzu w rodzinnej miejscowości – Ogródek. W 1883 r. ożenił się z pochodzącą z Ogródka Wilhelminą Karaś. Wkrótce nabył z parceli 6 ha ziemi i w 1886 r. postawił tu dom z zabudowaniami gospodarczymi. Z zawodu cieśla i murarz, budował domy w całej okolicy jako znany i ceniony fachowiec.

Małżeństwo doczekało się dziesięciorga dzieci, ale przeżyło tylko dwóch synów. Starszy Gustaw, przejął od ojca gospodarstwo i mieszkał razem z rodzicami w Ogródku. Młodszy, Adolf, zamieszkał w Orzyszu. W 1945 r. Gustaw zginął w Gdańsku. W domu poety pozostała więc tylko synowa Kajki z dwojgiem dzieci. W 1966 r. całe gospodarstwo razem z budynkami przekazała na rzecz Skarbu Państwa. Sama zaś, z dorosłymi już wtedy dziećmi, wyjechała do Niemiec.

Michał Kajka – człowiek pogranicza

Michał Kajka nie był ani Niemcem, ani Polakiem, był Mazurem-człowiekiem pogranicza. Modlił się po polsku, ale mówił i czytał także po niemiecku. Chwalił swoje rodzinne strony, zachwycał się pięknem mazurskiej przyrody, ubolewał jednak nad zanikiem w tym krajobrazie „macierzyńskiej mowy” czyli języka polskiego. Polskość Kajki ukształtowały: gwara mazurska, religijne księgi ewangelickie drukowane staropolszczyzną oraz czasopisma, gazety i kalendarze drukowane dla Mazurów po polsku czcionką gotycką.

Michał Kajka – poeta ludowy

Wiersze Michał Kajka układał pod dyktando pór roku i następujących po sobie świąt kościelnych. Z jego tekstów wyzierają: bieda, strach przed złem, niechęć do wojen, niepokój o moralność młodego pokolenia, obraz prac w gospodarstwie i zmagania z nieprzychylną aurą w czasie tych prac. Mimo trudów ludność wsi mazurskich nie opuszczało poczucie humoru, o czym świadczą humorystyczne wiersze Michała Kajki. Naśmiewa się w nich poeta z ludzkiej głupoty, lenistwa i cwaniactwa. Twórczość Michała Kajki jest jednym z nielicznych śladów po tych mieszkańcach tej ziemi, którzy żyli tu z dziada pradziada od wieków. Jego życie i twórczość symbolizują trudny los Mazurów rozdartych między polskość a niemieckość.

Informacja ze strony Muzeum Michała Kajki w Ogródku michalkajka.pl – tam znajdziecie Państwo więcej informacji