Monika Wierzbicka
Mazurska Pieśń Ludowa
Mazurskie pieśni ludowe są najprostszymi bytami artystycznymi. Wyszły z serc i ust ludzi, którzy mieli potrzebę utrwalenia stanu swojej duszy, miejsca w życiu, obserwacji dookolnego świata. Mieli odwagę opowiedzieć dole i niedole własne i swoich najbliższych. Zdarzało się, że przywoływali konteksty historyczne. Wielkim kompendium wiedzy o pieśniach Mazurów jest ich zapis dokonany przez pastora Gustawa Gizewiusza w pierwszej połowie XIX wieku. Słuchał i zapisywał nuty i słowa wyśpiewywane przez kobiety z okolic jego parafii. Od końca lat 40. XX wieku i później, dzięki determinacji etnografów z Warmii i Mazur, na taśmy szpulowe nagrano pieśni, które wykonywali potomkowie mieszkańców regionu. Dokumentacja etnomuzykologów sprawia, że możemy poznać jak w oryginale brzmiała piękna i rodzima mowa tych ziem. Ma w niej udział, w zależności od usytuowania w regionie, w około 70% staropolszczyzna, a także gwara północno–mazowiecka (kurpiowska) oraz spolszczone słowa niemieckie. To język domu rodzinnego i modlitwy.c.d.n